Hızlandıkça Azalıyorum- Kjersti Skomsvold

Hızlandıkça azalan, azaldıkça yaralanan bir kadın Mathea. Varlığıyla yokluğu bir, yalnız, yapayalnız hem de. Varlık aleminde yokluğu bir siluet gibi kol gezerken çırpınıyor, çırpındıkça bocalıyor, batıyor. Günlerini tükettikçe parçalara ayrılıyor, her bir parçası yalnız geçen ömrüne bir çentik daha oluveriyor. Ve ömrünün sonuna adımlarken yaşamak da ölmek kadar incitiyor bu kadının ruhunu…