Altıncı Koğuş – Anton Çehov
🕯Herkese merhaba! Öneri niteliğinde okumaya karar verdiğim bu eser Çehov’dan okuduğum ikinci eser oldu. Anlatım diline alışmaya başladığım bir yazar.
🕯Bir akıl hastanesinde eğitimli bir hasta olan İvan Dmitriç ve Doktor Andrey Yefimıç arasındaki felsefi çatışmayı konu ediniyor. İvan Dmitriç’in her şeye isyanı, berbat yaşam tarzı dair düşüncelerine, Andrey Yefimıç’ın zıt duruşuyla umarsamazlığını ve “felsefi” yanılgısının çok geç farkına varması üzerine karşılaştıkları sorunları görüyoruz. Altıncı Koğuş, “deliliğin simgesi” olarak adlandırılan bir eser ve bunu karakterlerin verdiği hisle bağdaştırabiliyoruz.
🕯Eserin beğendiğim yönleri: Hayata ve ölüme dair incelediği düşünceler ve tasvirler çok hoşuma gitti. Fikirlere katılabilmek için deli olmaya gerek yok. Bunun farkındalığı aslında hepimizin kısmi akıllı olmamızı sorgulatıyor. Düşündürücü yanı, felsefi yönü ağır bastığından etkileyici ve meraklısına çok uygun , düşünceyi sorgulatan bir eser. Olayörgüsü çok farklıyken yapılan alıntıların bu kadar gerçekçi olması şaşırtıcı. Çoğu düşünceye katılarak okudum. Dönemin duygu ve düşüncelerine de güzel yer verilmiş ve Rusya toplum yaşamı ve düzeninden de küçük alıntılar, bilgiler barındırması güzeldi.
🕯Eserin beğenmediğim yönleri: Verilmek istenen mesaj, çatışma için örnekler çok iyi olmasına rağmen konunun işlenişi hoşuma gitmedi. Olayörgüsünü beğenmedim ve çoğunlukla sıkıcı buldum. Olayları değil ama olayların vurguladığı düşünceyi sevdim. Duygularım bu eserde fazlasıyla karışık. Bazı kısımlarda mantıksız bulduğum anlar oldu ve bu okurken kopukluk yaşamamı sağladı. Ama bir yandan da bu mantıksızlığı, yazarın bilerek yazdığını düşünüyorum.. Benim için bu sebeplerden ötürü orta kıvamda keyifli bir eserdi. Mutlaka bir Çehov eseri okuyun. Keyifli okumalar! 🤎
